Fragment uit Hier kom ik weg
Sinds een paar weken werk ik bij een Chinees restaurant in het winkelcentrum. Er zijn twee Chinese restaurants in Winschoten, een grote en een kleine. Ik werk in het kleine restaurant genaamd . Ik vond het baantje nadat ik een briefje bij de 4=6 zag hangen waarop stond dat ze een serveerster zochten. Van mijn moeder mocht ik solliciteren omdat ik eindelijk vijftien was geworden, maar mijn vader wilde het niet hebben omdat hij bang was dat mijn toch al niet al te beste schoolprestaties er onder zouden lijden. Sindsdien hangt er een verse grijze zwijgwolk tegen het plafond maar dat kan me inmiddels niks meer schelen. Ik belde. Na een extreem kort telefoongesprekje met een Chinese mevrouw (‘Hallo met Simone Waterman, ik bel omdat ik graag in uw restaurant zou willen werken…’ gevolgd door een stem die zei: ‘Goed, morgen, 5 uur, dag’) mocht ik op gesprek komen. Continue reading